پارگی پوست چیست؟
پارگی پوست زخم هایی است که ممکن است به صورت بریدگی یا خراش بزرگ باشد. آنها زخم های حاد محسوب می شوند. این بدان معناست که آنها به طور ناگهانی اتفاق می افتند و به طور معمول با گذشت زمان بهبود می یابد.
با این حال ، برای برخی از افراد ، اشک های پوستی می توانند زخم های پیچیده و مزمن شوند. این بدان معناست که آنها در بهبودی مشکل دارند.
پارگی پوست ممکن است ضخامت جزئی داشته باشد. این زمانی است که لایه بالایی پوست (اپیدرم) از لایه زیرین (درم) جدا می شود.
همچنین ممکن است ضخامت کامل داشته باشند. این زمانی است که اپیدرم و درم از بافتهای زیرین جدا می شوند. این نوع معمولاً در بازوها ، پشت دست ها و آرنج ها دیده می شود ، جایی که پوست نازک است.
دلایل پارگی پوست
ضربه باعث پارگی پوست می شود. مثالها عبارتند از:
زدن چیزی (نیروی بلانت)
بریده شدن یا خراشیده شدن (به نام قیچی)
اصطکاک از مالش پوست
گرچه این آسیب ها در اکثر افراد ممکن است باعث بریدگی جزئی یا کبودی شوند ، اما در صورت نازک یا شکننده بودن پوست ، پارگی پوست به راحتی رخ می دهد.
عوامل خطر پارگی پوست
پارگی پوست بیشتر در بزرگسالان مسن دیده می شود زیرا تمایل به داشتن پوست شکننده تری دارد که با افزایش سن اتفاق می افتد. نوزادان تازه متولد شده و افرادی که فعالیت بالایی دارند نیز در معرض خطر هستند.
سایر عوامل خطر عبارتند از:
زن بودن
داشتن یک بیماری مزمن
بی حرکتی
مشکلات عروقی ، قلبی یا ریوی
تاریخچه پارگی پوست
استفاده طولانی مدت از کورتیکواستروئید
سوnut تغذیه
تاریخ سقوط
پوست خشک
اقدامات احتیاطی برای پارگی پوست
پس از پارگی پوست می توانید اقدامات احتیاطی را برای جلوگیری از آلودگی پوست انجام دهید.
زخم خود را تمیز و پوشیده نگه دارید. این به بهبود پوست شما کمک می کند و از آسیب دیدگی یا عفونت بیشتر جلوگیری می کند.
در صورت مشاهده علائم عفونت ، سریعاً از کمک پزشکی استفاده کنید. علائم عفونت شامل موارد زیر است:
تب
لرز
چرک
بوی بد
سرخی
ورم
بدتر شدن درد
به یاد داشته باشید که بهبودی پارگی پوست ممکن است چندین هفته طول بکشد. مراقب باشید که به آن برخورد نکنید و یا فعالیتی را که ممکن است باعث پارگی شود انجام ندهید.
درمان پارگی پوست
شما ممکن است بتوانید پارگی جزئی پوست را در خانه درمان کنید. با این حال ، اغلب بهتر است به یک ارائه دهنده خدمات بهداشتی مراجعه کنید ، به خصوص اگر در معرض خطر عفونت هستید.
درمانهای خانگی
ابتدا پارگی پوست را به آرامی با یک آب استریل یا محلول نمکی ایزوتونیک تمیز کنید. اگر پارگی کوچکتر و سطحی تری باشد ، ممکن است از آب و صابون ملایم استفاده شود.
سپس پارگی را کاملا بپوشانید ، اما از باند چسب مستقیم روی زخم استفاده نکنید. در عوض ، از گازهایی استفاده کنید که دارای روغن گل (داخل آن) است (می توانید آن را در بسیاری از داروخانه ها پیدا کنید). آن را در محل خود با گاز خشک نگه دارید.
اگر روی آن پارگی فلپ وجود دارد ، سعی کنید قبل از پوشاندن آن ، آن را به آرامی روی اشک قرار دهید. این به بهبود و رشد سریعتر پوست کمک می کند.
چه موقع به پزشک مراجعه کنیم
در موارد زیر به یک ارائه دهنده خدمات بهداشتی مراجعه کنید:
علائم عفونت ، مانند تب ، لرز ، درد ، تخلیه بوی بد ، چرک ، یا بدتر شدن درد
پارگی بزرگ و / یا ضخامت کامل (لایه های پوستی اپیدرم و درم از بافت زیر جدا شده اند)
خونریزی متوقف نمی شود
سایر نگرانی های بهداشتی ، از جمله ضعف سیستم ایمنی بدن
یک ارائه دهنده خدمات بهداشتی ممکن است از یک پانسمان مخصوص روی زخم برای کمک به ترمیم استفاده کند. در صورت وجود فلپ پوستی ، ممکن است از آنها برای نگه داشتن فلپ از چسب پوست استفاده کنند. آنها از بخیه استفاده نخواهند کرد زیرا پوست شما در آن ناحیه بسیار شکننده است.
در صورت ابتلا به عفونت ، آنها می توانند آنتی بیوتیک تجویز کنند و به شما خواهند گفت که مراقب چه مواردی باشید. همچنین ممکن است بسته به چگونگی پارگی پوست و واکسیناسیون ، یک ارائه دهنده خدمات بهداشتی به شما کزاز تزریق کند.
در حالی که بهبود می یابید ، آنها می توانند با شما کار کنند تا به شما کمک کند تا دریابید چگونه می توانید در آینده از پارگی پوست جلوگیری کنید.
پیشگیری از پارگی پوست و بهترین دستورالعمل ها
بهترین راه برای جلوگیری از زخم شدن مزمن پارگی پوست ، جلوگیری از ایجاد اشک پوستی در وهله اول است.
برای محافظت از پوست خود آستین بلند و شلوار بلند بپوشید. همچنین سعی کنید لباس های بدون زیپ بپوشید تا جلوی گیر نکردن پوست شما در آنها را بگیرد.
پوست خود را مرطوب نگه دارید. به جای صابون از محصولات پاک کننده بدون صابون یا متعادل pH استفاده کنید. دوش بیش از حد طولانی نگیرید و بیش از حد لازم حمام نکنید. همچنین از لوسیون مرطوب کننده ضد آلرژی حداقل دو بار در روز استفاده کنید.
برای اطمینان از دریافت مواد مغذی مورد نیاز ، یک رژیم غذایی سالم همراه با مقدار زیادی میوه ، سبزیجات و غلات کامل مصرف کنید.
اگر زخم کوچکی گرفتید ، مراقب باشید تا بدتر نشود. آن را تمیز و پوشیده نگه دارید و سعی کنید از گیر افتادن آن در هر چیزی خودداری کنید.
توصیه می شود مواردی را که باعث خطر افتادن یا سقوط می شوند نیز منتقل کنید:
طبقات را تمیز نگه دارید.
لبه های تیز را در خانه خود لبه بزنید ، مانند لبه های مبلمان.
اطمینان حاصل کنید که خانه شما از نور کافی برخوردار است.
بردن
در صورت مراقبت صحیح از آنها ، اشک های پوستی در عرض چند هفته بدون هیچگونه حادثه ای بهبود می یابند. برای جلوگیری از عفونت حتماً پارگی و تمیز بودن پوست خود را حفظ کنید. در صورت داشتن پارگی بزرگ یا علائم عفونت ، از کمک پزشکی استفاده کنید.
دلایل و درمان های پوست نازک
پوست نازک چیست؟
پوست نازک پوستی است که به راحتی پاره می شود ، کبود می شود یا می شکند. پوست نازک را گاهی پوست نازک یا پوست شکننده می نامند. هنگامی که پوست نازک مانند کاغذ دستمال کاغذی ظاهر می شود ، پوست کرپ نامیده می شود.
پوست نازک یک بیماری شایع در بزرگسالان مسن است و بیشتر در صورت ، بازوها و دست ها دیده می شود. فردی با پوست نازک ممکن است دریابد که می تواند رگها ، تاندونها ، استخوانها و مویرگهای زیر پوست دست و بازوها را ببیند.
پوست شما از لایه های زیادی تشکیل شده است و لایه میانی را درم می نامند. این 90 درصد از ضخامت پوست شما کمک می کند.
بافت ضخیم و رشته ای درم از کلاژن و الاستین ساخته شده است. درم قدرت ، انعطاف پذیری و قابلیت ارتجاعی پوست را ایجاد می کند. پوست نازک نتیجه نازک شدن درم است.
پوست نازک اغلب با افزایش سن همراه است. اما همچنین می تواند ناشی از قرار گرفتن در معرض اشعه ماورا UV بنفش ، ژنتیک ، سبک زندگی و استفاده از داروهای خاص باشد.
سالخورده
با افزایش سن ، بدن شما کلاژن کمتری تولید می کند. کلاژن عنصر سازنده پوست است که به جلوگیری از چین و چروک ، افتادگی و از بین رفتن رطوبت کمک می کند. ژنتیک شما ممکن است در افزایش میزان کلاژن سازی با افزایش سن نقش داشته باشد.
از آنجا که درم کلاژن کمتری تولید می کند ، پوست شما کمتر قادر به ترمیم خود و در نتیجه پوست نازک است.
قرار گرفتن در معرض اشعه ماورا بنفش
اکثر آسیب های قابل توجه درم ، مانند چروک شدن ، افتادگی ، لکه های پیری و نازک شدن پوست ، مربوط به قرار گرفتن در معرض آفتاب است. آسیب های ناشی از آفتاب در طی سالها در معرض آفتاب شدن ایجاد می شود.
پوست نازک بیشتر در دست ها ، بازوها و صورت دیده می شود. این قسمت هایی از بدن است که به احتمال زیاد در طول زندگی خود با لباس نپوشیده اید.
استفاده از تخت های برنزه آسیب پوستی ناشی از اشعه ماورا بنفش را تا حد زیادی افزایش می دهد.
داروها
برخی از افراد ممکن است با استفاده طولانی مدت از داروهای خاص ، پوست نازک را تجربه کنند:
کورتیکواستروئیدهای موضعی و خوراکی
آسپرین بدون نسخه
داروهای رقیق کننده خون
داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن (Advil) یا ناپروکسن (Aleve)
شیوه زندگی
تعدادی از عوامل سبک زندگی وجود دارد که ممکن است باعث پیری زودرس پوست شود. برخی از این عوامل سبک زندگی عبارتند از:
سیگار کشیدن
استفاده از الکل
عدم ورزش منظم
رژیم غذایی حاوی میوه ها و سبزیجات تازه کم اما قند و کربوهیدرات های تصفیه شده زیاد
درمان های داخل مطب
درمان های داخل مطب شامل میکرونیدلینگ ، پرکننده های پوستی و پوستی قابل تزریق ، سطح دهی مجدد با لیزر ، نور شدید پالس و درمان فتودینامیکی است.
میکرونیدلینگ
میکرونیدلینگ یا درمارولینگ را می توان در خانه یا مطب پزشک برای جوان سازی پوست انجام داد. پزشکان از دارلرهای با سوزن های بسیار طولانی تر از آنچه می توان برای استفاده در خانه خریداری کرد استفاده می کنند. این می تواند برای افرادی که بدنبال تغییرات قابل توجه پوستی هستند مفید باشد.
پزشک شما پوست شما را با بی حسی موضعی آماده کرده و یک غلتک دستی مجهز به سوزن های بسیار ریز را روی پوست شما می غلطاند.
سوزن ها باعث خونریزی جزئی و دقیق می شوند ، اما به پوست آسیب نمی رسانند. چندین درمان در طول زمان منجر به افزایش تولید کلاژن می شود. این خاصیت کشش و لطافت پوست را افزایش می دهد.
پرکننده های پوستی و پوستی تزریقی
انواع پرکننده های پوستی و پوستی در دسترس است که می تواند از دست دادن حجم پوست را پر کرده و ظاهری پرپر و جوانتر از آن ایجاد کند. در حالی که بیشتر آنها فقط برای صورت استفاده می شوند ، برخی از آنها برای جوان سازی دست نیز استفاده می شوند.
برخی از مواد پرکننده نتایج فوری را ارائه می دهند ، که ممکن است دو سال طول بکشد. سایر پرکننده ها برای تولید نتایجی که در مدت زمان چند ماه قابل مشاهده هستند ، به چندین روش درمانی نیاز دارند. پزشک شما بهترین مواد پرکننده را برای نیازهای پوست شما پیشنهاد می کند.
درمان های لیزر
تعدادی از درمان های لیزر در مطب در دسترس است که می تواند به کاهش علائم قابل مشاهده پیری در اثر قرار گرفتن در معرض اشعه ماورا بنفش کمک کند.
لیزرهای نسبی لیزرهایی هستند که بافت را بخار می کنند و نتایج چشمگیری ایجاد می کنند ، اما به دوره نقاهت بیشتری نیاز دارند. لیزرهای غیر فرسوده نتیجه متوسطتری دارند ، بدون اینکه زمان خرابی کم یا زیاد باشد.
متخصص پوست به شما کمک می کند تا بهترین گزینه های لیزر را برای نیازهای پوست خود تصمیم بگیرید.
نور پالس شدید و درمان فتودینامیکی
نور شدید پالسی (IPL) یک روش جوان سازی پوست مبتنی بر نور است. طول موج خاصی از نور را روی پوست متمرکز می کند. از IPL گاهی اوقات به عنوان فتوفاشیال یاد می شود.
فتودینامیک درمانی (PDT) یک روش درمانی شدیدتر مبتنی بر نور است. ابتدا پوست با یک محصول حساس به نور موضعی پوشانده می شود.
برای مشاهده نتایج ، هر دو روش درمانی به جلسات متعدد نیاز دارند. هر دو روش درمانی تولید کلاژن را تحریک می کنند و ممکن است به کاهش اثرات قابل توجه آسیب خورشید کمک کنند. هر دو IPL و PDT برای استفاده در صورت ، گردن ، قفسه سینه و دستها بی خطر هستند.
لینک کوتاه: https://is.gd/u0WmTX